Wiecie już, że Bieszczady mnie oczarowały! Myślę o nich w codziennym zabieganiu, a w wielkomiejskiej dżungli górskiej przestrzeni i wolności brakuje jeszcze bardziej! Nie chcąc, żeby bieszczadzkie zdjęcia pochłonęła otchłań dysku zewnętrznego, mam dla Was jeszcze kilka migawek z moich górskich spacerów.
 |
| W drodze na Tarnicę |
 |
| Tarnica, 1 346 m n.p.m. |
Pisano o nich wiersze, piosenki.... Podzielę się z Wami jedną z nich.
Poranek w Bieszczadach
Żółte liście z drzew strąca wiatr
I poranna mgła otula świat.
Kolorowe buki od rannego chłodu drżą,
Jeśli przeżyć chcesz baśniowy sen
W mgły porannej wejdź zwiewny tren,
Stań i słuchaj o czym szemrze potok pośród skał,
I choć z połonin zimny wicher dmie
I na Otrycie buki do stóp gnie,
Tu nad Wetliną w lekkiej mgle sny spełniają się.
Gdzieś daleko stąd pozostał świat,
W którym żyłaś tyle, tyle lat.
Świat, którego rysy dziś w niepamięć puścić chcesz,
Gdy odjeżdżać stąd przyjdzie czas
Myślą wrócisz tu niejeden raz,
Tu, gdzie leśny potok tak gościnnie przyjął cię.
 |
| Rozległe Połoniny... |
 |
| Fot. T.S. |
 |
| Fot. T.S. |
Ależ tam pięknie! :)
OdpowiedzUsuńfajnie jest z Tobą w Bieszczadach!
OdpowiedzUsuńCieszę się, że się Wam podoba! :)
UsuńMówisz, że ok ? My jeszcze odwlekamy bo... daleko i pogoda nie taka :P
OdpowiedzUsuńNo jasne, że ok! Nie zastanawiajcie się! Ja zbyt długo zwlekałam (z tych samych powodów, co Wy) i żałuję, że dopiero w tym roku tam dotarłam! Nie ma na co czekać ;)
Usuń